Internet, de media en de reaguurders: Welcome to the World Wild Web

Een pleidoor voor law & order op het www en in de media

Hoodvlogs

Ineens waren de media er vol van. Omdat het zo lekker bekt? Vanwege die rellen in Zaandam? “Tuig van de richel, oppleuren, etterbakkies” – het etablissement in de vorm van een Minister-President (!) gooit graag gelijk wat extra olie op het vuur. Geen idee wat er precies aan de hand is, maar iedereen struikelt over elkaar en de eigen voeten om ‘het’ alvast zo snel mogelijk te veroordelen. Wie het hardst schreeuwt wordt het best gehoord. Nuanceren komt later wel, voor die enkeling die daar nog in geïnteresseerd is.

Ik had het niet zo in de gaten, maar ineens drong zich de vergelijking op: publieke lynch-partijen van het soort ‘shoot first, ask later’ domineren steeds meer het decor van het medialandschap. De aanvoerders van de meute zijn de media zelf. Dat werd pijnlijk duidelijk uit de –uitstekende- column van Arjen van Veelen (@vanveelen) in NRC van afgelopen zaterdag.

Gestrekt been, woorden als bakstenen

Het griezelige is dat zo’n reactie van minister Rutte tot op de puntkomma en uitroeptekens geregisseerd is. Zijn woordvoerder of politiek adviseur vond het blijkbaar een goed idee om er gelijk met een gestrekt been in te gaan. De aanval is beter dan de verdediging, dat is de heersende gedachte. En daarmee wordt de rellerige toon van ‘het debat’ (welk debat!) gezet. Via twitter en krantenkoppen wordt door alle partijen met woorden gesmeten, de chaos is compleet.

Hoe scheppen we weer orde in die chaos, hoe zorgen we dat die bendes die de boel met woorden kapot schieten in toom worden gehouden?

Tijd voor sheriffs en marshalls

Wie wordt de nieuwe Bill Tilghman? (legendarische sheriff die 50 jaar lang Oklahoma vrijwaarde van ‘tuig van de richel’ zoals Wyatt Earp, en alleen bij hoge noodzaak, z’n pistool gebruikte). Wie wordt degene die law & order terugbrengt, te beginnen op het World Wild Web?

De ‘weet-je-het zeker’ button

Ik stel voor dat er een time-relay knop komt, een virtuele sheriff. Voor de journalist die zijn/haar bericht inzendt, voor de redacteur die de tekst naloopt, voor de koppenmaker die er nog een schepje bovenop doet, voor de reaguurders via welke media dan ook. Twitter, Facebook, Fora, Blogs: overal komt verplicht een time-relay van 1 minuut op. De ‘Weet-je-het-zeker’ button. Veel nuttiger dan die idiote cookie-waarschuwingen.

Mijn time-relay button bracht me tot de volgende nuancering: ik ken gelukkig veel meer journalisten die zich verdiepen in achtergronden en die nuance aanbrengen dan verbale baksteensmijters. Heb dus van journalisten en verslaggevers ‘de media’ gemaakt (bij ‘de aanvoerders van de meute’).

Adviseurs: stof je verantwoordelijkheidsgevoel af

Communicatie professionals moeten ‘scoren koste wat het kost’ niet als hoofddoel zien. Hou de reputatie van je opdrachtgever hoog, denk aan hun plek in het maatschappelijk debat, zorg ervoor dat je opdrachtgever zich niet verlaagt tot het gooien van stenen. Want straks wordt er iemand écht geraakt, iemand van vlees en bloed, iemand die je écht lief is. En dan is het te laat om jezelf nog in de spiegel te kunnen aankijken.